فقط باش...

همین ک هستی کافیست... . . . .

دور از من بدون من.. چه فرقی میکند....

گل میخری..برای من نیست..نباشد..... . . . .

همین ک رختمان زیر یک افتاب خشک میشود

کافیست... . ....

دلخوشم ب این حماقت شیرین....

باورت بشود یا نه...

روزی می رسدکه..

دلت برای هیچ کس ، به اندازه من تنگ نخواهد شد...

بـــــــرای نگــــاه کردنم...

خندیـــدنم...

اذیـــت کــــــــــردنم..

. برای تـــــمـــــام لحظـــــــاتى که در کنـــــــارم

داشــــــــتـــی...

روزی خــــواهد رسیــــــــد که در حســرت تکرار دوباره من

خواهــــی بود...

می دانــــــم روزی که نبـــــاشم هیـــــچـــــکس تکــــرار مـــــن

نخواهــــــد شــــد.

عشق

همین خنده های ساده توست

وقتی با تمام غصه هایت می خندی

تا از تمام غصه هایم رها شوم.

احتياج به شراب نيست

يک استکان چاي هم ديوانه ام مي کند!

وقتي ميزبان چشمان تو باشد

چه بی تابانه می خواهمت

ای دوریت آزمون سخت زنده به گوری

چه بی تابانه تو را طلب

می کنم...

زندگی رو با تو میخوام

نه با هیچ کس دیگه//

میخوام کنار تو باشم تنهایی بسه دیگه//

مث تو پیدا نمیشه خودتم خوب میدونی//تنها

کسی هستی که تا همیشه با من

میمونی

که دو چیز داشته باشد

یکی "درد" دیگری "دل" !

غیر از این باشد به تو میخندد

دلم کرده امشب هوای

شراب شرابی که از جان

برآرد خروش شرابی که

بینم در آن رقص مرگ

شرابی که هرگز نیایم به

هوش…

گاهــــــــی ﺣﺘـی جرئت

نمیکنم پشت سرم را

ﻧـﮕﺎﻩ ﮐـﻨـــﻢ ، که ﺑـﺒـﯿـﻨـﻢ

ﺟـﺎﻡ ﺧﺎﻟﯿـﻪ ،

یا ﻧـﻪ !؟

انصاف نیست …

دنیا آنقدر کوچک باشد

که آدم های تکراری را روزی

هزار بار ببینی …

و آنقدر بزرگ باشد …

که نتوانی آن کس را که

دلت میخواهد حتی یک

بار ببینی

باد خواهد برد عشقی

را که من دارم به تو بعد از این

یک عمر بی مهری بدهکارم

به تو تو همیشه در پی آزار من

بودی ولی من دلم راضی نشد

یک لحظه آزارم به تو راست

می گویم ولی حرف مرا باور

مکن این که ممکن نیست

دل را باز بسپارم به تو خوب

می دانم برای من

دلم دیگر به زندگی گرم نیست…

مادر میگوید: باید به خودت برسی.

اما چگونه؟؟

وقتی که از هر طرف میروم به تو

میرسم

چه قدر فاصلــــــــــ❤ــــــــه اینجاست بین آدمها چه قدر عاطفــــــــــ❤ــــــــه تنهاست بین آدمها کسی به حال شقــــــــــ❤ــــــــایق دلش نمی سوزد و او هنوز شکوفاستــــــــــ❤ــــــــ بین آدمها کسی به خاطر پروانــــــــــ❤ــــــــه ها نمی میرد تب غــــــــــ❤ــــــــرور چه بالاست بین آدمها و از صدای شکستن کســــــــــ❤ــــــــی نمی شکند چه قدر ســــــــــ❤ــــــــردی و غوغاست بین آدمها میان کوچهء دلــــــــــ❤ــــــــ ها فقط زمستانست هجوم ممتد سرماستــــــــــ❤ــــــــ بین آدمها میان این همه گلــــــــــ❤ــــــــهای ساکن اینجا چه قدر پونه شکیباستــــــــــ❤ــــــــ بین آدمها تمام پنجــــــــــ❤ــــــــره ها بی قرار بارانند چه قدر خشکی و صحراستــــــــــ❤ــــــــ بین آدمها بهار کردن دلــــــــــ❤ــــــــ ها چه کار دشواریست و عمر شــــــــــ❤ــــــــوق چه کوتاست بین آدمها میان تک تک لبــــــــــ❤ــــــــخندها غمی سرخ ست..